Camarda neemt Lecce over: "Het strafschopgebied is mijn levenswerk."

Werken, werken en nog meer werken, met grote nederigheid en een sterke wil om het goed te doen. Met dit "programma" stelt Francesco Camarda zich voor aan de fans van Lecce. "Ik ben een centrale spits", zegt de 17-jarige AC Milan-alumnus. "Mijn 'brood en boter' is het strafschopgebied, de juiste bewegingen maken in het strafschopgebied van de tegenstander en loskomen van mijn man. Ik moet verbeteren, vooral buiten de zestien. Ik ben snel en behoorlijk fysiek. Ik werk elke dag aan verbetering, omdat ik altijd iets aan mijn spel wil toevoegen. Bij Lecce ben ik vastbesloten om elke kans die ik krijg te benutten. De club uit Salento heeft me hun vertrouwen gegeven en ik wil dat terugbetalen, ook door de fans, die zeer gepassioneerd zijn, blij te maken."

Hij doorliep de verschillende jeugdelftallen en zijn doelpunten droegen bij aan de overwinning op het EK Onder 17 in juni 2024. Het is onvermijdelijk dat hij op de middellange termijn ook in aanmerking komt voor het eerste elftal. "De toekomst is gebouwd en hangt ook af van het heden, dus ik focus me alleen op het volgende kampioenschap." Hij heeft talloze doelpunten gemaakt in de jeugd: "Ik ben een rustige jongen. Ik denk nooit na over wat ik heb bereikt. De positieve statistieken over mij zijn leuk, maar niets meer dan dat. Een spits heeft tenslotte een team nodig, anders scoort hij niet. Ik ben nog steeds dezelfde en ik wil dag na dag verbeteren, consistent, en alles geven."

Hij verduidelijkt dat de beslissing om naar Lecce te gaan zijn eigen beslissing was: "Het advies van mijn ouders is van onschatbare waarde. Daarna luister ik naar de meningen van vrienden en teamgenoten. Maar de beslissing om het aanbod van de club uit Salento te accepteren, werd door mij genomen, samen met mijn zaakwaarnemer. Het vertrouwen dat ik in mezelf voelde, was doorslaggevend. Deze omstandigheid gaf me een enorme impuls om voor de club uit Giallorossi te kiezen." Zijn benadering van de wereld van Lecce was positief: "Ik werd goed ontvangen. Ik heb met iedereen een goede relatie opgebouwd. Sommigen hebben me meer zelfvertrouwen gegeven en anderen minder, maar het hangt af van iemands karakter. Ik zeg tegen de fans dat ze ons met warmte en passie moeten steunen. We zullen er alles aan doen om het goed te doen en hen te zien juichen." Door een vreemde speling van het lot valt zijn eerste optreden in de "Via del Mare" samen met de wedstrijd tegen zijn geboortestad Milan, op 29 augustus: "Ik ben opgegroeid bij de Rossoneri-club sinds mijn kindertijd. Het is als een tweede thuis. Ik speel tegen mijn oude teamgenoten, maar mijn huidige club is Lecce en ik geef alles voor het Giallorossi-shirt, want we willen meteen goed presteren voor onze fans."

Hij maakte zijn Champions League-debuut (op 16 jaar en 226 dagen, waarmee hij de jongste Italiaan ooit werd die in een Champions League-wedstrijd speelde) tegen Club Brugge, waar hij een doelpunt scoorde dat later door de VAR werd afgekeurd: "Het was een onvergetelijke avond, waarbij ik zulke heftige emoties voelde die ik niet kan beschrijven. Ik ben teleurgesteld over het afgekeurde doelpunt, maar het was toch een stimulans om altijd meer te willen geven."

Hij verzekert dat hij de druk niet voelt: "Voetbal is mijn passie. Ik had als kind een droom, en die droom heb ik nog steeds." Hij wordt 18 op 18 maart 2026, tijdens het toernooi tussen de wedstrijden tegen Cremonese en Napoli. Zijn volwassenwording moet op passende wijze worden gevierd: "Ik heb nog niet nagedacht over hoe ik moet proosten. Wat zeker is, is dat het mooiste cadeau zou zijn als Lecce beide wedstrijden wint en ik misschien ook nog eens scoor." Hij geeft toe dat hij een streefdoel heeft gesteld: "Dat klopt, maar vraag me niet wat dat is. Aan het einde van het seizoen zal ik eerlijk zeggen of ik het gehaald heb of niet. Mijn persoonlijke doel is om zoveel mogelijk doelpunten te maken. Het doel van het team is om zoveel mogelijk punten te verdienen." Hij onthult niet welke kwaliteiten hij in zijn teamgenoten waardeert: "Op het veld zijn er technische en tactische situaties die worden gecreëerd op basis van de principes van de coach, en andere die worden bepaald door de kwaliteiten van individuen. Het is belangrijk voor mij dat de groep een eenheid vormt, zowel op als buiten het veld. Mijn teamgenoten zullen me altijd hard zien werken. Ik zal er altijd voor hen zijn."

Hij heeft altijd voor AC Milan gespeeld. Door te verhuizen naar Lecce, meer dan duizend kilometer van zijn geboortestad Milan, verbrak hij de navelstreng met de Rossoneri: "Mijn ouders hebben me altijd gesteund, zelfs tijdens uitwedstrijden. Toen ze ontdekten dat de club uit Salento me wilde, vroegen ze me of ik openstond voor de overstap, en toen ik 'ja' zei, steunden ze mijn beslissing. Ze gaan met me mee en staan aan mijn zijde."